دبیرکل حزب‌الله لبنان ماه گذشته چندین مرتبه از تهدید به جنگ منطقه‌ای در پاسخ به تجاوز صهیونیست‌ها به قدس استفاده کرد. به نظر می‌رسد ماجرا فراتر از یک عرض اندام تبلیغاتی و رسانه‌ای باشد. با موفق بودن الگوی تشکیل حزب‌الله در لبنان و ناتوانی اسرائیل در نابودی این جنبش، ایران در پی حمایت از گروه‌های مقاومت فلسطینی برآمد و به‌خصوص پس از عقب‌نشینی ارتش یهود از نوار غزه، سیاست حداکثری جمهوری اسلامی بر حمایت و تقویت مقاومت فعال در این باریکه قرار گرفت. در جولای و آگوست ۲۰۰۶ و خارج شدن موفق حزب‌الله از نبرد ۳۳ روزه، کامیابی کامل راهبرد یاد شده به وضوح نمایان شد و با وقوع بحران سلفی در عراق و سوریه و نیاز به مقابله با آن، بار دیگر ظرفیت‌های جدیدی برای ایجاد متحدان نیابتی در اختیار ایران قرار گرفت.

به اذعان بسیاری از تحلیلگران بین‌المللی، منازعات اخیر میان محور مقاومت و دشمن صهیونیستی کاملاً برنامه‌ریزی شده بوده و تمایل جمهوری اسلامی به افزایش تنش در مرزهای اشغالی و سیاست ناامن‌سازی فلسطین برای یهودیان را خاطرنشان می‌کند. به‌خصوص آگاهان سیاسی و نظامی، نبرد اخیر سیف القدس که تأثیرات راهبردی بسیاری در معادلات نظامی میان فلسطین و اسرائیل داشت را متأثر از دستورالعمل محور مقاومت می‌دانند. رویارویی یاد شده، آزمایشی از توانایی‌های صهیونیست‌ها و قدرت واکنش ایشان در شرایط جنگی بود که نتایج آن کاملاً مطابق با انتظارات مقامات مقاومت ارزیابی می‌شود. این نبرد علاوه بر آشکارسازی ناکارآمدی نظامی ارتش صهیونیست در انظار شهروندان اشغالگر، آماده نبودن جبهه داخلی این رژیم را نیز به روشنی تصویر کرد و نشان داد ضعیف‌ترین حلقه مقاومت منطقه تا چه حد می‌تواند استیصال دولت رژیم اسرائیل را موجب شود و همین امر نیز مسبب خیزش‌های بی‌سابقه ساکنان عرب در سرزمین‌های ۱۹۴۸ شد. موفقیت‌های مورد انتظار نظامی، شرایط داخلی رژیم صهیونیستی و تنگناهای راهبردی آمریکا در عرصه بین‌الملل، محور مقاومت را برای شعله‌ور ساختن نبرد منطقه‌ای علیه اسرائیل ترغیب کرده و به نظر می‌رسد سخنان چندباره سیدحسن نصرالله و تهدید وی به راه‌اندازی جنگ فراگیر در صورت تجاوز مجدد صهیونیست‌ها به قدس نیز به این دلایل بیان شده باشد. خاصه اینکه بلافاصله انصارالله یمن که در سال‌های گذشته هزاران عملیات پهپادی و موشکی موفق علیه سعودی داشته است، آمادگی خود را برای شرکت در جنگ آزادسازی قدس اعلام کرد و برخی گروه‌های مقاومت عراقی نیز از حضور نظامی در مرزهای فلسطین خبر دادند. در مجموع، در مواجهه فراگیر آینده، از جغرافیای عراق، لبنان، سوریه، یمن و غزه به صورت همزمان به سمت اسرائیل آتش گشوده خواهد شد و ‌بعید است ارتش صهیونیست در چنین شرایطی بتواند کاری از پیش برد.